Znaleziono ciało Polaka. Ból to mało powiedziane! TRAGEDIA

Zaginięcie i pierwsze tropy

Historia zaczyna się samotną wyprawą w okolice Pico Ruivo, gdzie skalne grzbiety nagle znikają w chmurach, a szlak potrafi zmienić się w wąską półkę nad urwiskiem. Tego dnia, 2 listopada, znika 31-letni Polak, który wyruszył w góry i nie wrócił na nocleg. Wiadomo, że do zaginięcia doszło podczas samotnej wędrówki na Maderze, w rejonie Pico Ruivo. Ostatni ślad telefonu wskazywał okolice znanego kanału nawadniającego — Levada dos Tornos.

Na alarm odpowiadają miejscowe formacje, które znają każde załamanie terenu i zmienną pogodę północy wyspy. Do akcji dołączają m.in. PSP, GNR, Regionalna Obrona Cywilna, policja leśna i Instytut Ochrony Lasów. Z kolei w Polsce zapada decyzja o wzmocnieniu poszukiwań rodziną i specjalistami. Bliscy organizują prywatną ekipę, która dociera na Maderę w piątek, by przeszukiwać wskazane doliny i zbocza.

Skala zaangażowania rośnie z godziny na godzinę, a teren, który jeszcze wczoraj był mapą, staje się labiryntem stromych ścian i wilgotnych traw — właśnie tam kierują się wszyscy, którzy chcą go odnaleźć.

Polak znaleziony. Rodzina zalana łzami

Piątkowy przylot prywatnej ekipy zmienia dynamikę — do sieci patroli dołącza lokalna wiedza o bocznych przejściach i zsuwach. Przeszukiwania prowadzone są w północnych dolinach, gdzie wilgoć unosi się nad kamieniami, a echo potoku zagłusza nawoływania. W tej mozaice ścieżek i jarów to lokalny przewodnik, współpracujący z grupami w terenie, trafia na ciało zaginionego w trudno dostępnym miejscu. To rejon Ribeira Grande w prowincji Santana, na północy wyspy — strome żleby, gęste zarośla, mało uczęszczane odnogi szlaków.

Po potwierdzeniu znaleziska powiadomione formacje szybko domykają obszar. Na miejsce wchodzą policja i służby techniczne, zabezpieczając teren do dalszych działań i oględzin. Informacja, którą środowiska poszukiwawcze przekazują sobie szeptem, w niedzielę przebija się do lokalnych mediów. Lokalny dziennik „Diario” potwierdza odnalezienie ciała, a okolica Ribeira Grande zostaje oznaczona na mapach jako punkt, gdzie poszukiwania dobiegły końca.

Tak zamyka się weekend na szlaku: zamiast powrotu do schroniska — policyjne taśmy nad potokiem i ciężka cisza, która zapowiada trudne pytania dla śledczych.

Okoliczności odnalezienia ciała

Po zabezpieczeniu miejsca działania zwalniają, by ustalić, co dokładnie wydarzyło się na stromych zboczach północy. Wstępne ustalenia wskazują na upadek z dużej wysokości, co tłumaczy, dlaczego poszukiwania tak długo nie przynosiły efektu w trudno dostępnym terenie. Portugalskie służby zapowiadają dalsze czynności i wyjaśnianie okoliczności wypadku — to teraz główny wątek ich pracy.

Rodzina, która jeszcze w piątek wzmacniała działania nadzieją i obecnością na wyspie, dziś mierzy się z wiadomością, której chciała uniknąć. Finał akcji, na który wszyscy liczyli z nadzieją, okazał się dramatyczny. Słowa milkną szybciej niż potok pod Ribeira Grande; zostaje tylko data, miejsce i długa droga przez formalności i żałobę.

To etap, w którym pytania muszą poczekać na odpowiedzi śledczych, a bliscy — na chwilę, by zebrać siły przed kolejnymi decyzjami związanymi z pożegnaniem.

Cisza po poszukiwaniach

Góry Madery przyciągają obietnicą widoków, które zapierają dech, i ścieżkami, na których krok musi być pewny. Samotna wyprawa, przerwany szlak i data zaginięcia wracają teraz jako krótkie zdania, którymi mówi się szeptem. Ribeira Grande — nazwa potoku i doliny — brzmi odtąd jak przystanek pamięci.

Wspomnienia będą odtwarzać szczegóły: od pory wyjścia na trasę po ostatni zapis telefonu i miejsce odnalezienia. Gdy opada gwar poszukiwań, zostaje prosta świadomość straty — nie krzyk, lecz stały ciężar w sercu. I jeszcze obraz: mokre kamienie nad wodą i cichy podmuch, który gasi echo nawoływań.